ما احتیاج به خداوند قادر مطلق داریم برای ایجاد رابطه با خداوند چه چیزی لازم است؟ آیا باید در انتظار معحزه بود؟ آیا باید خود را کاملاً وقف کارهای دینی و مذهبی نماییم؟ و یا شاید برای اینکه بتوانیم با خدا ارتباط برقرار کنیم بایستی تبدیل به انسان خوبی شویم تا او ما را بپذیرد؟ در حقیقت هیچ کدام از این کارها آن چیزی نیست که خدا از ما انتظار دارد. خدا در کتاب مقدس به طور واضح و آشکار به ما می گوید که چگونه باید او را بشناسیم. در اینجا شما خواهید خواند که چه طور می توانید یک رابطه شخصی و مستقیم را همین حالا با خدا آغاز نمایید.
میدانیم که یک :
خداوند ما را دوست دارد و یک نقشه ی عالی برای زندگی ما تدارک دیده است.
خداوند نه تنها ما را آفریده است بلکه ما را دوست دارد. در واقع به قدری ما را دوست دارد که مایل است هم اکنون ما او را شناخته و حیات ابدی را در کنار او سپری كنید. عیسی فرمود: «زیرا خدا جهان را این قدر محبت نمود که پسر یگانه خود را داد تا هر که به او ایمان آورد، هلاک نگردد بلکه حیات جاودانی یابد.» (یوحنا ۳ : ۱۶) مسیح به این جهان آمد تا همه ی ما شخصاً خدا را شناخته و نقشه عالی او را درک کنیم. فقط مسیح قادر است تا به زندگی ما معنا ببخشد.یک سوال مطرح است و آن این است که چه چیزی باعث می شود تا ما از شناخت خدا غافل باشیم؟
میدانیم که دو :
خداوند نه تنها ما را آفریده است بلکه ما را دوست دارد. در واقع به قدری ما را دوست دارد که مایل است هم اکنون ما او را شناخته و حیات ابدی را در کنار او سپری كنید. عیسی فرمود: «زیرا خدا جهان را این قدر محبت نمود که پسر یگانه خود را داد تا هر که به او ایمان آورد، هلاک نگردد بلکه حیات جاودانی یابد.» (یوحنا ۳ : ۱۶) مسیح به این جهان آمد تا همه ی ما شخصاً خدا را شناخته و نقشه عالی او را درک کنیم. فقط مسیح قادر است تا به زندگی ما معنا ببخشد.یک سوال مطرح است و آن این است که چه چیزی باعث می شود تا ما از شناخت خدا غافل باشیم؟
میدانیم که دو :
همه ما گناه کرده ایم و گناه ما را از خدا جدا ساخته است.
ما به خوبی آگاه هستیم که به علت وجود گناه، بین ما و خدا دوری و جدایی به وجود آمده است. کتاب مقدس به ما می گوید: «جمیع ما مثل گوسفندان گمراه شده بودیم و هر یکی از ما به راه خود برگشته بود و خداوند گناه جمیع ما را بر وی نهاد.» (اشعیا ۵۳ : ۶) در حقیقت طرز برخورد ما با خدا یکی از این دو حالت است: یا نسبت به خدا تمرد جسته و آشکارا در مقابل خدا طغیان و سرکشی از خود نشان می دهیم، و یا اینکه به طور منفعل با این موضوع برخورد كرده و با بی علاقگی و لاقیدی به خدا و راههای او نگاه می کنیم. در واقع هر یک از این دو حالت گواهی است بر وجود آنچه که کتاب مقدس آن را گناه می نامد، و نتیجه گناه همانطور که در کتاب مقدس می خوانیم این است: «زیرا مزد گناه موت است، اما نعمت خدا حیات جاودانی در خداوند ما عیسی مسیح.» (رومیان ۶ : ۲۳) اگرچه ممکن است بخواهیم با سعی و تلاش خودمان به خداوند نزدیک شویم، اما باید بدانیم که شکست خواهیم خورد.
ما به خوبی آگاه هستیم که به علت وجود گناه، بین ما و خدا دوری و جدایی به وجود آمده است. کتاب مقدس به ما می گوید: «جمیع ما مثل گوسفندان گمراه شده بودیم و هر یکی از ما به راه خود برگشته بود و خداوند گناه جمیع ما را بر وی نهاد.» (اشعیا ۵۳ : ۶) در حقیقت طرز برخورد ما با خدا یکی از این دو حالت است: یا نسبت به خدا تمرد جسته و آشکارا در مقابل خدا طغیان و سرکشی از خود نشان می دهیم، و یا اینکه به طور منفعل با این موضوع برخورد كرده و با بی علاقگی و لاقیدی به خدا و راههای او نگاه می کنیم. در واقع هر یک از این دو حالت گواهی است بر وجود آنچه که کتاب مقدس آن را گناه می نامد، و نتیجه گناه همانطور که در کتاب مقدس می خوانیم این است: «زیرا مزد گناه موت است، اما نعمت خدا حیات جاودانی در خداوند ما عیسی مسیح.» (رومیان ۶ : ۲۳) اگرچه ممکن است بخواهیم با سعی و تلاش خودمان به خداوند نزدیک شویم، اما باید بدانیم که شکست خواهیم خورد.
این شکل نشان می دهد که شکاف عظیمی بین ما و خداوند وجود دارد. پیكان هایی که در شكل می بینید نشان می دهد که ما چگونه سعی می کنیم تا با تلاش های خود به خداوند نزدیک شویم. شاید فکر کنیم که با انجام دادن کارهای خوب و یا متوصل شدن به فلسفه های اخلاقی می توانیم رضایت خدا را جلب نماییم. اما واقعیت این است که کوشش ما در این راستا برای پوشاندن گناهانمان کفایت نمی کند. چگونه می توانیم این فاصله را پر کنیم؟
میدانیم که سه :
میدانیم که سه :
عیسی مسیح تنها راهی است که خدا برای ما تدارک دیده است. فقط از طریق عیسی مسیح می توانیم خدا را شناخته و محبت و نقشه ی عالی خداوند را در زندگی مان تجربه کنیم.
همه ما سزاوار آن هستیم تا به خاطر گناهانمان مجازات شویم. اما در این بین یک مشکل وجود دارد و مشکل این است که سزای گناه مرگ است. از آنجایی که خداوند مایل نیست تا ما جدای از او بمیریم، و به دلیل محبتی که نسبت به ما دارد، عیسی مسیح را فرستاد تا به جای ما بمیرد. عیسی مسیح بر روی صلیب تمامی گناهان ما را بر خود گرفت و تاوان همه ی گناهانمان را پرداخت نمود. در کتاب مقدس می خوانیم: «زیرا که مسیح نیز برای گناهان یک بار زحمت کشید، یعنی عادلی برای ظالمان، تا ما را نزد خدا بیاورد.» (اول پطرس ۳ : ۱۸) و در آیه ی دیگری می خوانیم: «نه به سبب اعمالی که ما به عدالت کرده بودیم، بلكه محض رحمت خود ما را نجات داد.» (تیطس ۳ : ۵) به دلیل مرگ عیسی بر روی صلیب دیگر گناهانمان باعث جدایی ما از خداوند نمی شود. کتاب مقدس می فرماید: «زیرا خدا جهان را اینقدر محبت نمود که پسر یگانه خود را داد تا هر که بر او ایمان آورد، هلاک نگردد بلکه حیات جاودانی یابد.» (یوحنا ۳ : ۱۶)
ع
همه ما سزاوار آن هستیم تا به خاطر گناهانمان مجازات شویم. اما در این بین یک مشکل وجود دارد و مشکل این است که سزای گناه مرگ است. از آنجایی که خداوند مایل نیست تا ما جدای از او بمیریم، و به دلیل محبتی که نسبت به ما دارد، عیسی مسیح را فرستاد تا به جای ما بمیرد. عیسی مسیح بر روی صلیب تمامی گناهان ما را بر خود گرفت و تاوان همه ی گناهانمان را پرداخت نمود. در کتاب مقدس می خوانیم: «زیرا که مسیح نیز برای گناهان یک بار زحمت کشید، یعنی عادلی برای ظالمان، تا ما را نزد خدا بیاورد.» (اول پطرس ۳ : ۱۸) و در آیه ی دیگری می خوانیم: «نه به سبب اعمالی که ما به عدالت کرده بودیم، بلكه محض رحمت خود ما را نجات داد.» (تیطس ۳ : ۵) به دلیل مرگ عیسی بر روی صلیب دیگر گناهانمان باعث جدایی ما از خداوند نمی شود. کتاب مقدس می فرماید: «زیرا خدا جهان را اینقدر محبت نمود که پسر یگانه خود را داد تا هر که بر او ایمان آورد، هلاک نگردد بلکه حیات جاودانی یابد.» (یوحنا ۳ : ۱۶)
ع
عیسی نه تنها به خاطر گناهان ما مرد، بلکه از مردگان قیام نمود. (اول قرنتیان ۱۵ : ۳ – ۶ را مطالعه کنید) به این ترتیب بدون شک مسیح ثابت کرد که قادر است وعده حیات ابدی را به ما بدهد. مسیح با رستاخیز خود ثابت نمود که حقیقتاً پسر خدا است و تنها از طریق او می توانیم خدا را بشناسیم. به همین دلیل عیسی فرمود: «من راه و راستی و حیات هستم. هیچ کس نزد پدر جز به وسیله من نمی آید.» (یوحنا ۱۴ : ۶)
خداوند به جای اینکه از ما بخواهد تا با تلاش و کوشش بیشتر خود به او برسیم، به ما می آموزد تا چگونه باید ارتباط خود را با او آغاز کنیم.
مسیح می فرماید: «هر که تشنه باشد نزد من آید و بنوشد. کسی که به من ایمان آورد، چنان که کتاب می گوید از بطن او نهرهای آب زنده جاری خواهد شد.» (یوحنا ۷ : ۳۷ – ۳۸) مسیح به خاطر محبتی که به ما داشت، مشقت و سختی صلیب را تحمل نمود و اکنون از ما دعوت می کند تا ما نیز ایمان آورده و یک رابطه شخصی و مستقیم را با او آغاز کنیم.
تنها دانستن این مطلب که مسیح برای ما چه کاری انجام داده است و چه دعوتی از ما به عمل می آورد کافی نیست. برای اینکه بتوانیم با خدا رابطه داشته باشیم، لازم است تا او را به زندگی خود دعوت کنیم.
خداوند به جای اینکه از ما بخواهد تا با تلاش و کوشش بیشتر خود به او برسیم، به ما می آموزد تا چگونه باید ارتباط خود را با او آغاز کنیم.
مسیح می فرماید: «هر که تشنه باشد نزد من آید و بنوشد. کسی که به من ایمان آورد، چنان که کتاب می گوید از بطن او نهرهای آب زنده جاری خواهد شد.» (یوحنا ۷ : ۳۷ – ۳۸) مسیح به خاطر محبتی که به ما داشت، مشقت و سختی صلیب را تحمل نمود و اکنون از ما دعوت می کند تا ما نیز ایمان آورده و یک رابطه شخصی و مستقیم را با او آغاز کنیم.
تنها دانستن این مطلب که مسیح برای ما چه کاری انجام داده است و چه دعوتی از ما به عمل می آورد کافی نیست. برای اینکه بتوانیم با خدا رابطه داشته باشیم، لازم است تا او را به زندگی خود دعوت کنیم.
میدانیم که چهار:
هر یک از ما باید عیسی مسیح را به عنوان منجی و خداوند خود بپذیریم.
کتاب مقدس می فرماید: «و اما به آن کسانی که او را قبول کردند قدرت داد تا فرزندان خدا گردند، یعنی به هر که به اسم او ایمان آورد.» (یوحنا ۱ : ۱۲)
ما از طریق ایمان، مسیح را در زندگی خود می پذیریم. کتاب مقدس می فرماید: «زیرا که محض فیض نجات یافته اید، به وسیله ی ایمان و این از شما نیست بلکه بخشش خداست، و نه از اعمال تا هیچ کس فخر نکند.» (افسسیان ۲ : ۸ – ۹) پذیرفتن مسیح به این معنا است که شما باور دارید مطابق آنچه مسیح ادعا نمود واقعاً پسر خدا است، و سپس از مسیح دعوت کنید تا هدایت و راهنمایی زندگی شما را در دستان خود بگیرد. (یوحنا ۱ : ۳ – ۸ را مطالعه کنید) مسیح فرمود: «من آمدم تا ایشان حیات یابند و آن را زیادتر حاصل کنند.» (یوحنا ۱0 : ۱0)
دعوت مسیح این است: «اینک بر در ایستاده میکوبم، اگر کسی آواز مرا بشنود و در را باز کند، به نزد او در خواهم آمد و با وی شام خواهم خورد.» (مکاشفه ۳ : ۲0)
شما به این دعوت چه پاسخی می دهید؟
این دو دایره را ملاحظه کنید.
زندگی هدایت شده توسط خود شخص
نفس ما بر تخت زندگی نشسته است و فرمانروایی میکند.
مسیح خارج از زندگی ما است.
تصمیمات اتخاذ شده در ارتباط با اداره ی زندگی منحصراً در دست خودمان است که اغلب اوقات به یاس و ناامیدی می انجامد.
زندگی هدایت شده توسط مسیح
مسیح بر تخت زندگی ما نشسته است و فرمانروایی میکند.
نفس ما تسلیم مسیح است.
شخص تاثیر و هدایت مسیح را در زندگی خود میبیند.
در حال حاضر کدامیک از این دو دایره نمایانگر زندگی شما است؟
شما خود مایل هستید که کدامیک از این دو دایره نمایانگر زندگی شما باشد؟
رابطه خود را با مسیح آغاز كنید . . .
شما می توانید هم اکنون مسیح را در زندگی خود بپذیرید. به خاطر داشته باشید که مسیح فرمود: «اینک بر در ایستاده می کوبم، اگر کسی آواز مرا بشنود و در را باز کند، به نزد وی در خواهم آمد و با وی شام خواهم خورد.» (مکاشفه ۳ : ۲0) آیا مایل هستید تا به دعوت مسیح پاسخ گویید؟ اگر این چنین است پس اینگونه دعا کنید.
در حقیقت برای سپردن قلب خود به مسیح، مهم نیست که از چه کلماتی استفاده می کنید، چرا که مسیح از نیت قلبی شما به خوبی آگاه است. اما اگر نمی دانید چگونه باید دعا کنید، این دعا به شما کمک خواهد کرد تا نیت قلبی خود را در قالب کلمات بیان کنید. اینگونه دعا کنید:
«ای عیسی مسیح، من می خواهم تو را بشناسم. می خواهم وارد زندگی من شوی. از تو ممنونم که به خاطر گناهان من بر روی صلیب جانت را فدا کردی تا اینک بتوانم کاملاً از جانب تو پذیرفته شوم. تنها تو قادر هستی مرا آنگونه عوض کنی که باید باشم. از تو ممنون هستم که گناهان مرا بخشیدی و حیات ابدی را در کنار خداوند به من عطا کردی. زندگی ام را به دستان تو می سپارم. مطابق میل خود با زندگی ام عمل کن. آمین.»
اگر هم اینک با صداقت و از صمیم قلب مسیح را به زندگی خود دعوت کردید، پس مطابق وعده ی مسیح، او وارد زندگیتان شده است. از این لحظه به بعد شما یک رابطه شخصی را با خدا آغاز کرده اید. از این پس از طریق دعا، مطالعه کتاب مقدس و مشارکت و مصاحبت با دیگر ایمانداران، خدا را هر چه بیشتر و بهتر خواهید شناخت و مسیر رشد روحانی را تا به ابد طی خواهید کرد.
کتاب مقدس می فرماید: «و اما به آن کسانی که او را قبول کردند قدرت داد تا فرزندان خدا گردند، یعنی به هر که به اسم او ایمان آورد.» (یوحنا ۱ : ۱۲)
ما از طریق ایمان، مسیح را در زندگی خود می پذیریم. کتاب مقدس می فرماید: «زیرا که محض فیض نجات یافته اید، به وسیله ی ایمان و این از شما نیست بلکه بخشش خداست، و نه از اعمال تا هیچ کس فخر نکند.» (افسسیان ۲ : ۸ – ۹) پذیرفتن مسیح به این معنا است که شما باور دارید مطابق آنچه مسیح ادعا نمود واقعاً پسر خدا است، و سپس از مسیح دعوت کنید تا هدایت و راهنمایی زندگی شما را در دستان خود بگیرد. (یوحنا ۱ : ۳ – ۸ را مطالعه کنید) مسیح فرمود: «من آمدم تا ایشان حیات یابند و آن را زیادتر حاصل کنند.» (یوحنا ۱0 : ۱0)
دعوت مسیح این است: «اینک بر در ایستاده میکوبم، اگر کسی آواز مرا بشنود و در را باز کند، به نزد او در خواهم آمد و با وی شام خواهم خورد.» (مکاشفه ۳ : ۲0)
شما به این دعوت چه پاسخی می دهید؟
این دو دایره را ملاحظه کنید.
زندگی هدایت شده توسط خود شخص
نفس ما بر تخت زندگی نشسته است و فرمانروایی میکند.
مسیح خارج از زندگی ما است.
تصمیمات اتخاذ شده در ارتباط با اداره ی زندگی منحصراً در دست خودمان است که اغلب اوقات به یاس و ناامیدی می انجامد.
زندگی هدایت شده توسط مسیح
مسیح بر تخت زندگی ما نشسته است و فرمانروایی میکند.
نفس ما تسلیم مسیح است.
شخص تاثیر و هدایت مسیح را در زندگی خود میبیند.
در حال حاضر کدامیک از این دو دایره نمایانگر زندگی شما است؟
شما خود مایل هستید که کدامیک از این دو دایره نمایانگر زندگی شما باشد؟
رابطه خود را با مسیح آغاز كنید . . .
شما می توانید هم اکنون مسیح را در زندگی خود بپذیرید. به خاطر داشته باشید که مسیح فرمود: «اینک بر در ایستاده می کوبم، اگر کسی آواز مرا بشنود و در را باز کند، به نزد وی در خواهم آمد و با وی شام خواهم خورد.» (مکاشفه ۳ : ۲0) آیا مایل هستید تا به دعوت مسیح پاسخ گویید؟ اگر این چنین است پس اینگونه دعا کنید.
در حقیقت برای سپردن قلب خود به مسیح، مهم نیست که از چه کلماتی استفاده می کنید، چرا که مسیح از نیت قلبی شما به خوبی آگاه است. اما اگر نمی دانید چگونه باید دعا کنید، این دعا به شما کمک خواهد کرد تا نیت قلبی خود را در قالب کلمات بیان کنید. اینگونه دعا کنید:
«ای عیسی مسیح، من می خواهم تو را بشناسم. می خواهم وارد زندگی من شوی. از تو ممنونم که به خاطر گناهان من بر روی صلیب جانت را فدا کردی تا اینک بتوانم کاملاً از جانب تو پذیرفته شوم. تنها تو قادر هستی مرا آنگونه عوض کنی که باید باشم. از تو ممنون هستم که گناهان مرا بخشیدی و حیات ابدی را در کنار خداوند به من عطا کردی. زندگی ام را به دستان تو می سپارم. مطابق میل خود با زندگی ام عمل کن. آمین.»
اگر هم اینک با صداقت و از صمیم قلب مسیح را به زندگی خود دعوت کردید، پس مطابق وعده ی مسیح، او وارد زندگیتان شده است. از این لحظه به بعد شما یک رابطه شخصی را با خدا آغاز کرده اید. از این پس از طریق دعا، مطالعه کتاب مقدس و مشارکت و مصاحبت با دیگر ایمانداران، خدا را هر چه بیشتر و بهتر خواهید شناخت و مسیر رشد روحانی را تا به ابد طی خواهید کرد.
